Björn Wirdheim domineerde in 2003 het Internationale Formule 3000-kampioenschap. Toen was dat de klasse onder de Formule 1, maar dat werd de GP2 Series en is tegenwoordig de FIA Formule 2. We kennen de Zweed echter het best van deze blunder in Monaco. Hij kwam toen uit voor Arden International, het team van Christian Horner en zijn vader Garry.
Twintig jaar geleden begon Wirdheim aan zijn tweede seizoen in de Formule 3000 met Arden International. In 2002 werd hij nog vierde in de eindstand met een overwinning in de seizoensfinale op Monza. Teamgenoot Tomáš Enge werd derde en dat leverde het teamkampioenschap op voor Arden. In 2003 was het doel voor Wirdheim om het rijderskampioenschap op zijn naam te schrijven. Dat zou uiteindelijk ook lukken door constant goede resultaten te boeken. Hij pakte drie zeges en finishte voor de rest alleen maar tweede op één race na. Het is die tweede plaats in Monaco die we nu onder de loep nemen.
Diskwalificatie en crashes
Wirdheim versloeg Ricardo Sperafico, Giorgio Pantano, Vitantonio Liuzzi, Enrico Toccacelo en Nicolas Kiesa in de kwalificatie om de pole position te pakken op de straten van Monte Carlo. Hij behield de leiding bij de start en zou deze tot aan de laatste ronde ook niet uit handen geven. In de slotfase duwde Sperafico Pantano de muur in. De eerstgenoemde werd meteen gediskwalificeerd en uit de race gehaald, terwijl Pantano moest uitvallen met schade. Ook Liuzzi en Toccacelo vielen uit, toen de Italianen crashten op de heuvel richting Massenet. Op die manier kon Kiesa gemakkelijk de tweede positie innemen en de Deen had maar een kleine achterstand op Wirdheim.
In het begin van de 21e eeuw werd start-finish op veel circuits uit elkaar gehaald en de finishlijnen werden naar voren gehaald. Dit gebeurde echter niet op het circuit van Monaco. Wirdheim moest gedacht hebben dat de finishlijn wel verplaatst was en reed heel langzaam op de plek waar het team van Arden over de hekken hing om zijn overwinning alvast te vieren. Toen hij zijn fout eenmaal realiseerde, trapte hij weer op het gas richting de zwart-witgeblokte vlag, maar Kiesa kwam al voorbij scheuren. Op de tv-uitzending was te zien dat Horner zich rot schaamde. Den Blå Avis, het team van Kiesa, dacht dat ze tweede waren geworden en waren al blij met hun eerste podium sinds 1998. Toen ze beseften dat ze eigenlijk gewonnen hadden, barstte het feestje pas echt los. Het was voor Den Blå Avis uiteindelijk niet genoeg om het seizoen af te maken en het geld raakte een aantal races na Monaco op. Wirdheim werd kampioen en tekende bij Jaguar om testcoureur te worden in de Formule 1. In 2018 won hij de Historische Grand Prix van Monaco met een March 711 uit 1971. Arden werd in 2004 kampioen in de Formule 3000 met Liuzzi, voordat de klasse werd omgedoopt tot de GP2 Series.