Naast een flink aantal Nederlanders kan ook België zeggen dat er aardig wat coureurs uit hun land actief waren in de Formule 1. Onze zuiderburen hadden nooit een coureur als Max Verstappen, maar het aantal Belgische coureurs in de geschiedenis van de Formule 1 is hoger dan die van Nederland. Een overzicht.
Dankzij Nyck de Vries, die komend seizoen zijn volledige debuut in de Formule 1 maakt, hebben er zestien Nederlanders in de Formule 1 gereden. Daarvan was Verstappen de enige die echt kan zeggen dat hij succes heeft gekend. De Belgen kunnen echter zeggen dat er 25 landgenoten actief zijn geweest in de Formule 1. Zeker niet allemaal even zo succesvol, maar er waren zeker een paar coureurs die een serieuze rol van betekenis hebben gespeeld in de sport.
De recentste Belgische coureur in de Formule 1 was Stoffel Vandoorne, die in 2022 nog wereldkampioen werd in de Formule E. Dit was nadat hij tussen 2016 en 2018 drie jaar actief was in de Formule 1. In totaal kwam hij tot 41 races namens McLaren. In 2016 reed hij maar één race en veroverde hij meteen een punt door tiende te eindigen. In 2017 veroverde hij 13 punten, terwijl in 2018 hij tot een totaal kwam van 12 punten. Het leverde hem twee keer een zestiende plaats op in het wereldkampioenschap. Daarna was Vandoorne in 2020, 2021 en 2022 reservecoureur voor McLaren en Mercedes, maar hij zou tijdens die seizoenen niet in actie komen. Komend seizoen is Vandoorne reservecoureur van Aston Martin.
Jérôme d'Ambrosio
Jérôme d'Ambrosio reed in 2011 en 2012 in de Formule 1 en kwam in totaal tot 20 races. Hierin veroverde hij geen enkel punt. Nadat hij in 2010 testcoureur voor Virgin Racing was, kreeg hij in 2011 volledig de kans bij het team. In 2012 kwam hij namens Lotus tot één race, terwijl hij in 2013 nog reservecoureur van Lotus was. Daarna focuste de Belg zich vooral op Formule E, net zoals Vandoorne besloot te doen.
Thierry Boutsen
De volgende Belgische coureur die veel kilometers maakte in de Formule 1 was Thierry Boutsen. Boutsen reed tussen 1983 en 1993 in totaal 163 races, het hoogste aantal van alle Belgische F1-coureurs. Dit deed hij onder meer namens Arrows, Benetton, Williams, en Jordan. In die tijd scoorde hij in totaal 132 punten en veroverde hij 15 podiumplekken. Boutsen zou drie races op zijn naam zetten in de Formule 1, maar een kampioenschap zat er nooit in. Zijn beste klassering in het wereldkampioenschap was een vierde plaats tijdens het seizoen 1988. Na zijn F1-seizoen reed hij onder meer nog de 24 uur van Le Mans een paar keer.
Jacky Ickx
Jacky Ickx was tussen 1966 en 1979 actief in de Formule 1 en kwam in die periode in totaal tot 116 races. Daarvan won hij er acht, terwijl hij 25 keer het podium haalde. Met 181 punten in de Formule 1 is hij met afstand de meeste succesvolle F1-coureur die België gekend heeft. Ickx reed onder meer voor Lotus, McLaren en Ferrari. Zijn succesvolste seizoen was in 1969 en 1970, toen hij tweede werd en de titel net aan zich voorbij moest laten gaan. Ickx was verder ook actief in de 24 uur van Le Mans (won in 1969, 1975, 1976, 1977, 1979, 1981 en 1982) en het World Sportscar Championship (won in 1982 en 1983), waarin hij erg succesvol was. Ickx mag dan ook wel als één van de beste Belgische coureurs aller tijden gezien worden.
Johnny Claes
Dan is er nog Johnny Claes, die tussen 1950 en 1953 en in 1955 actief was in de Formule 1. De Belg reed in totaal 23 races, maar kende geen succes. Er werden geen punten, podiumplekken of zeges gescoord door Claes, die voornamelijk namens Ecurie Belge zijn rondjes reed. Ook in andere raceklassen reed de Belg wel mee, maar kon hij amper tot geen potten breken.
Coureurs met meer dan tien races
Er zijn vervolgens zes coureurs die tien of meer races in F1 reden. Daarvan is Oliver Gendebien (1955-1956 en 1958-1961) de succesvolste, met twee podiumplekken en achttien punten na veertien races in F1. Dit deed hij voornamelijk namens Ferrari. Ook Lucien Bianchi (1959-1963 en 1965 en 1968) reed na zeventien races eenmaal richting het podium en scoorde zes punten, terwijl Willy Mairesse (1960-1963 en 1965) en Paul Frère (1952-1956) hetzelfde voor elkaar kregen. Met zeven en elf punten respectievelijk deden ze het echter iets beter dan Bianchi. Patrick Nève (1976-1978) en Bertrand Gachot kwamen na tien en vijftien races in F1 niet op het podium terecht. Neve scoorde helemaal geen punten, Gachot scoorde één punt.
Coureurs met minder dan tien races
Een flink aantal coureurs kwam niet verder dan tien races in F1. Daarvan was alleen André Pilette (tussen 1951 en 1964) met twee gescoorde punten een beetje succesvol. Alle andere coureurs scoorde geen punten. Het gaat hierbij om Jacques Swaters, Eric van de Poele, Roger Laurent, Charles de Tornaco, Arthur Legat, George Berger, Philippe Adams, André Milhoux, Christian Goethals en Teddy Pilette. Voor Charles Van Acker, Alain de Chanry en Bernard de Dryver is het zelfs zo dat ze aan één raceweekend (twee voor Dryver) begonnen, maar niet aan de race. Opvallend detail: Van de Poele deed aan 29 raceweekenden in F1 mee, maar startte maar vijf keer aan een Grand Prix. In deze gevallen was het dan vooral een vrije training waaraan Van de Poele meedeed.
Records
Het record van meeste raceweekenden van een Belgische coureur in F1 komt op naam van Boutsen (164), net zoals het aantal verreden races (163). De meeste punten in F1 werden echter gescoord door Ickx (181), terwijl ook het aantal snelste rondjes (14), pole positions (13), podiumplekken (25) en zeges (8) op naam staan van Ickx. Er was echter nog nooit een Belg die het wereldkampioenschap in de Formule 1 kon vieren. In vergelijking met Nederland is Verstappen wat dat betreft (163 races, 35 zeges, 77 podiumplekken, 2011.5 punten, 20 pole positions en 21 keer snelste ronde) veel beter in elke categorie dan de beste Belgische coureurs. Als we Verstappen weghalen, zijn de Belgen over het algemeen echter in alle categorieën succesvoller geweest in F1.